50 نکته برای تربیت هوشمندانهی کودک مبتلا به ADHD (اختلال نقص توجه و بیشفعالی)-قسمت سوم
50 نکته برای تربیت هوشمندانهی کودک مبتلا به ADHD (اختلال نقص توجه و بیشفعالی)
بهترین روش برای ارتباط با فرزند بیش فعال
31. رویکردهای انضباطی مختلف را در قبال کودک بیش فعال امتحان کنید
مرز بین خیلیسختگیر و خیلیملایمبودن را به پیش بروید. از حل مسئله و مذاکره برای دریافت نظرات و دادن مسئولیت به فرزند بیشفعال استفاده کنید. یک استراتژی را امتحان و ارزیابی کرده و در صورت نیاز آن را دوباره اصلاح یا بازطراحی کنید.
32. زیاد صحبت نکنید
قبل از صحبت با نوجوان خود اجازه دهید احساسات طرفین آرام شوند. همیشه بیشتر از اینکه صحبت کنید، گوش دهید.
33. با همسرتان ارتباط درست برقرار کنید
والدین همه در یک میدان مشترک هستند.و هر کدام باید از دیگری حمایت کنند. این کار مانع از قرارگرفتن والدین در مقابل یکدیگر توسط نوجوان بیش فعال میشود.
34. از قبل برنامهریزی کنید
بدانید که کدام موضوعات مهمترین بوده و غیرقابلمذاکره هستند. در مورد آنها و انتظارات خود بحث کرده و از قبل، عواقب مشخصی را برای آنها تعریف کنید.
35. در مورد آن فکر خواهم کرد
اگر کودک شما میگوید که باید بلافاصله بعد از مدرسه یک اسباببازی بخرد، چهار کلمهی کوچک (در مورد آن فکر خواهم کرد) بحث را از حالت «دریافت پاسخ فوری» خارج خواهد کرد.
36. مسائل جزئی را در مورد کودک بیشفعال نادیده بگیرید
وقتی والدین در مورد هر چیزی از فرزند بیشفعال خود شکایت کنند، خانهها به منطقهی جنگی تبدیل میشوند.
37. اسب مرده را نزن!
اگر کودک ADHD شما قبلا هزینهی اشتباه یا خرابکاری خود را پرداخته (مثلا دوربین دیجیتال جدید خود را گم کرده است) یا توسط یک معلم یا پلیس تنبیه شده است، از خود بپرسید: «آیا کار دیگری لازم است یا من بهعنوان والد میخواهم انتقام جدیدتری از او بگیرم؟»
38. بحث را شخصی نکنید
اعتراضات فرزندتان، مثلا به این شکل که «تو به من اعتماد نداری» را نادیده بگیرید. »نظارت» وظیفهی والدین است؛ از این رو صحبتهایشان را به دل نگیرید.
39. عشق خود را به کودک بیشفعال نشان دهید
وقتی فرزندتان از در عبور میکند، به او میپرید یا لبخند میزنید؟ او را تنبیه میکنید یا محبت خود را نشان میدهید؟ بگذارید چشمانتان پر از نور شود و سپس کلماتتان را عاشقانه کنید. مشکلات را پشت سرتان قرار دهید و آنها را بروز ندهید.
40. نپرس، بگو!
درخواستهای خود را از کودک بیشفعال با «ممکن است؟» شروع نکنید یا آنها را با «باشد؟» تمام کنید.
مختصر و مفید حرفهایتان را بزنید؛ مانند «لطفا کت خود را از روی زمین بردارید». اگر فرزندتان به اولین درخواست شما پاسخ نداد، سعی کنید آن را به روش دیگری بیان کنید. بچهها بهدرخواستها متفاوت پاسخ میدهند؛ بنابراین گفتن چیزها به روشهای مختلف ممکن است منجربه پاسخ بهتر کودک ADHD شما نسبتبه تکرار درخواستها شود.
41. تماس چشمی را با کودک بیشفعال جدی بگیرید
وقتی چشم در چشم همدیگر را نگاه میکنید، فرزندتان نمیتواند شما را نادیده بگیرد و بههمینخاطر به آنچه میگویید گوش میدهد. از کودک ADHD خود بخواهید وقتی به او دربارهی اینکه چرا یک رفتار خاص بد است، توضیح میدهید یا وقتیکه درخواست تغییری را در رفتار او دارید، به چشمان شما نگاه کند.
42. زمان بدون ساختاری را با کودک بیشفعال بگذرانید
گذراندن فقط 15 دقیقه در روز با فرزندتان زمینه را برای ایجاد پیوند قوی شما با کودک بیشفعالتان فراهم میکند. هرچه او به شما نزدیکتر باشد، دفعهی بعد که بدرفتاری کرد، بیشتر به شما گوش خواهد داد.
43. اجازه دهید فرزندانتان بدانند رئیس کیست
به کودک ADHD خود توضیح دهید که بازیهای ویدیویی و تماشای تلویزیون امتیازاتی هستند.که به او دادهاید، نه حق او! بچهها باید بدانند که دسترسی به تلفن، تلویزیون و رایانه را باید با نشاندادن رفتار درست و نگرش خوب بهدست آورد.
44. عواقب هر سوءرفتار را زودتر به کودک بیشفعال توضیح دهید
داشتن یک برنامهی عملیاتی واضح، قبل از وقوع یک اتفاق به شما کمک میکند تا در زمان وقوع رفتار بد، فرزندتان از واکنش شما شگفتزده نشود. این پیامدها باید شامل سلب امتیازات باشد. مثلا رفتاری واقعا بد مانند کتککاری باید منجربه یک «برنامهی وقفهی کوتاه» طولانی شود.
45. تنبیه را دریابید؛ باقی مهم نیست
در مورد رفتار کودکتان بحث کنید و مطمئن شوید که فرزندتان دلیل اشتباهبودن آن را درک کرده است. والدین باید در برخورد با رفتار بد صددرصد ثابتقدم باشند. در غیراینصورت، رفتار بد ممکن است ادامهیابد یا حتی شدیدتر شود.
هرگز در نبردی که نمیتوانید پیروز شوید، وارد نشوید و هرگز قانونی را تعیین نکنید که نتوانید آن را اجرا کنید. «تا ساعت 10 در خانه باشید» یک قانون قابلاجرا است، اما «وقت خود را با فلانی تلف نکنید چون شما را بهدردسر میاندازد» اینطور نیست! شما واقعا نمیتوانید برای دخترتان تعیین کنید که وقتی از خانه خارج میشود چهکسی را ببیند؛ چون اگر هم ببیند، شما نخواهید فهمید! وقتی تربیت شما درست باشد، نگرانی شما از این دست مسائل کمتر خواهد بود.
47. در زمان حال بمانید
هیچچیز در روند تنبیه فرزندتان بهاندازهی بیان مشکلات یا اشتباهات گذشته، درحالیکه تلاش میکنید مشکل فعلی را رفع یا توجیه کنید، اشتباه نیست. بازخوانی گذشته حواس را از مشکل فعلی منحرف میکند و منجربه تشدید ناامیدی و خصومت میشود.
48. اجازه دهید نوجوان بیشفعال خود را تخلیه کند
سرخوردگی، ناامیدی یا دلخوری نوجوان شما ممکن است بهسرعت به خشم و عصبانیت تبدیل شود. احساسات عصبانی او را بشناسید و درک کنید، اما تا زمانیکه مسئولانه بیان میشوند. به روشنی نشان دهید که بین احساسات تند و شدید و اعمال خشونتآمیز تفاوت فاحشی وجود دارد. محدودیتهای شدیدی برای خشم و عملی که از روی خشم انجام میشود اعمال کنید.
49. قبل از بروز بدرفتاری، کودک بیشفعال را آرام کنید
اگر فرزند شما شروع به بالا و پایین رفتن از میز یک رستوران یا پاساژ میکند، او را آرام کنید و از او بخواهید تصور کند که شمعی روی کف دستش وجود دارد که نقاشی شده است. بعد کف دستش را بالاتر و به طرف صورتش بگیرید و از او بخواهید که شعلهی خیالی را فوت کند تا خاموش شود. نفس عمیق، بچههایی را که از کنترل خارج شدهاند مجددا آرام میکند. یا همیشه یک یا دو بادکنک در کیفتان نگهدارید و از او بخواهید که آنها را باد کند.
50. بر سر یک طرح با کودک بیشفعال به توافق برسید
قبل از رفتن بهفروشگاه مواد غذایی یا سالن بازیهای ویدئویی، از فرزند ADHD خود بپرسید که اگر ناراحت شود چه چیزی او را آرام خواهد کرد. با این کار، اگر اتفاقی بیفتد، شما یک برنامهی ازپیشتعیینشده برای خودتان دارید تا بتوانید آرامش را به او برگردانید. مشارکت قبلی فرزندتان در تعیین روشهای آرامکردنش میتواند ضریب موفقیت شما و مشارکت او در حل مشکلات احتمالی را بیشتر کند، چراکه او خودش را در این مسیر شریک میداند.