پنج راه برای افزایش خلاقیت تیم شما
ما متوجه شدیم که اکثر رهبرانی که از کمبود خلاقیت کارکنان مینالند، خودشان سیستمها و فرآیندهای درون سازمان را به شکلی طراحی کردهاند که فقط به امور روزمره پرداخته شود و این ساختار اجازه نمیدهد نوآوری و خلاقیت افراد به خوبی منعکس شود.
آنها خلاقیت نوپای مجموعهی خود را با کار پرمشغله و بوروکراسی خفه کردهاند؛ جلسات مکرر، فعالیتهای خستهکننده و میزان اشتیاق و کنجکاوی که کمتر شده است. یک مطالعه نشان داد که «بزرگترین تغییر رفتاری در بین کارکنان (در طول پاندمی) کاهش معنادار آمار در زمینهی کنجکاوی بوده است.»
این موارد و خواستههایی که در مورد پوستهی بیرونی و ظاهری هر شغل وجود دارد، انتظارات برای رسیدن به خلاقیت را کاهش میدهد. خلاقیت به تنهایی بهندرت کارآمد است. وقتی صحبت از نوآوری می شود، آنچه مهم است میزان اثربخشی آن نوآوری است.
برای اینکه تغییرات گستردهای در راستای خلاقیت بیشتر ایجاد شود ما این پنج مورد را به شما توصیه میکنیم:
برای افزایش خلاقیت ایدههای زیاد ایجاد کنید نه فقط ایدههای خوب
پروفسور افسانهای دانشگاه استنفورد یعنی «رابرت مک کیم» مسئول معرفی کردن تعداد بیشماری نوآوری و نوآوران به جهان است. هر زمان که دانشآموزی در مورد مفهوم جدیدی درخواست بازخورد میکرد، پاسخ یکسانی میداد: «سه ایده را به من نشان بده». او به خوبی میدانست که تعدد گزینهها اغلب کلید خلاقیت هستند.
«آسترو تلر» یکی از مدیران گوگل نیز با این موضوع موافق است، او میگوید: «من از تیمها بهطور مداوم پنج ایده میخواهم و اینکه تلاش کنند واقعا با ساختار بازی کنند.» آنها ایدهها را نشان میدهند، اما از 5 ایده معمولا فقط یکی واقعا مورد علاقه آنهاست.
ایجاد گزینههای زیاد برای انتخاب بهترین حرکت در زمان بحران
مجبور کردن مردم به ایجاد گزینهها همیشه نتایج و خلاقیت را بهبود میبخشد.» در واقع، همانطور که «دیوید نوبل»، مربی استراتژی رهبری و «کارول کافمن»، استادیار دانشکدهی پزشکی هاروارد، اخیرا خاطرنشان کردند، «رهبران بزرگ گزینههایی را ایجاد میکنند تا زمانی که فرصتی پیش میآید یا بحرانی پیش میآید، بتوانند در زمان مناسب، بهترین حرکت ممکن را انجام دهند.
یکی از ظریفترین سوالاتی که یک رهبر پس از برخورد با یک مشکل و موقعیت دشوار میتواند بپرسد این است که: «ما چه چیز دیگری میخواهیم؟»
و پس از آن، نیاز به بررسی سایر گزینهها وجود خواهد داشت.
برای افزایش خلاقیت فضایی برای شکست ایجاد کنید
همه از کلمهی«شکست» میترسند و مطمئنا جاهایی وجود دارد که شکست غیرقابلقبول است، اما فقط به این دلیل که شکست در جایی غیرقابل قبول است به این معنی نیست که در همهجا غیرقابل قبول است. در واقع، ما رهبران را به چالش میکشیم تا مناطقی را که در آن شکست نهتنها تحمل میشود، بلکه تشویق میشود را تعیین کنند.
دوست و همکار قدیمی ما «فیلیپ بارو»، رهبر آزمایشگاه نوآوری مشتری شرکت میشلین، تا آنجا پیش میرود که حداقل آستانهی شکست را برای واحد نوآوری خود تعیین میکند: «اگر فقط احتمالات قبلی را در نظر بگیرید، احتمال شکست بسیار کم است، بنابراین ما یک هدف شکست برای تیم خود تعیین میکنیم: میدانیم که اگر حداقل بیش از یک نرخ پایهی معین شکست نخوریم، تقریبا به اندازهی کافی و گسترده کاوش نمیکنیم. اگر آنقدری که باید شکست نخوریم این بار واقعا شکست خوردهایم!»
مطمئنا موقعیتهایی وجود دارد که باید آن را امن نگه داریم اما گاهی اوقات، ریسک نکردن، خطرناکترین حرکت است.
برای افزایش خلاقیت فضایی برای ایدهها ایجاد کنید
هنگامی که تیمها برای نوآوری تحت فشار قرار میگیرند، یکی از اغلب شکایات تکراری این است که «من اصلا وقتی برای این کارها ندارم.»
بهترین رهبران زمان ما، اوقاتی را برای کارهای خلاقانه و برنامهریزینشده اختصاص میدهند. معروف است که «جف بزوس» دو روز را بدون برنامه برای کشف اینترنت و جستوجوی فرصتهای جدید نگه داشت. (نه فقط زمانی که آنها یک استارتآپ ضعیف بودند؛ او این کار را زمانی انجام داد که ارزش بازار آمازون 17 برابر Barnes & Noble بود که در آن زمان رقیب اصلی آنها محسوب میشد).
اگر صنعت شما کاملا منحصر به فرد نباشد تیمهای شما هفتهی آینده، ماه آینده و سال آینده با مشکلاتی روبهرو خواهند شد. برای حل این مشکلات، آنها به فضایی نیاز دارند تا راهحلها را تولید کنند و آزمایشهایی را انجام دهند که دادههای ارزشمندی در مورد بهترین مسیر رو به جلو ایجاد کنند.
اگر زمانی برای این موضوع اختصاص ندهید چندان هم جای تعجب نیست که زمانی برای نوآوری نداشته باشید. راه حل این است که زمانی را به عنوان «زمان جستوجو» برای تیمهای خود اختصاص دهید و فضایی ایجاد کنید برای اینکه نوآوری در تیمهایتان رشد کند و این کار را پیش از آنکه واقعا به مشکلی برخورید انجام دهید.
قدردانی از مشکلیابی برای افزایش خلاقیت در محیط کار
ضربالمثل قدیمی رهبری «برای من مشکل نیاور، برای من راه حل بیاور» هرگز توسط یک رهبر واقعا مبتکر بیان نشده است. در حالی که همه به اهمیت حل مسئله اذعان دارند، هنر ظریف مشکلیابی به خوبی پرورش نمییابد. رهبران سازمان میدانند که مشکلات، پیششرط لازم برای راهحلهای جدید هستند و آگاهی از مشکلات را در تیمهای خود پرورش میدهند.
رابرت مک کیم از دانشآموزان خواست تا مدتها قبل از اینکه برنامهنویسی کامپیوتری وارد زبان رایج شود، «فهرست مشکلات » داشته باشند. او به آنها گفت که چیزهایی را بنویسند که آزارشان میدهد، زیرا میدانست که توجه به مشکلات زمینه را برای رشد نوآوری میکند. اپل آیفون را ساخت زیرا استیو جابز و بسیاری از رهبران دیگر تلفنهای همراه را «تکههای آشغال» میدانستند.
بسیاری از سازمانها «جعبههای پیشنهاد» یا «مسابقهی ایدهها» دارند. توصیه میکنیم یک جعبهی مشکلات را بهطور برجسته در کنار آنها قرار دهید.
برای افزایش خلاقیت تصمیمگیری خود را به تاخیر بیندازید
یکی از راهبردهای غیرمنطقی اما بسیار مؤثر، به تأخیر انداختن تصمیمگیری دربارهی راهحلهای جدید است. ما در مورد انتخاب بهترین ایدهها وسواس داریم و دلمان میخواهد مسائل را هم حل کنیم، با این حال یکی از بهترین کارهایی که یک تیم میتواند انجام دهد این است که زود تصمیم نگیرد.
پس از به اشتراک گذاشتن ایدهها، زمان دیگری را برای تصمیمگیری برنامهریزی کنید. «حلنشده» گذاشتن این موضوع باعث میشود که اثر زیگارنیک (روانشناس روسی بلوما زیگارنیک) خودش را نشان دهد؛ با باز نگه داشتن موضوع، حافظهی فعال افراد همچنان به بررسی مشکل ادامه میدهد و اغلب منجر به پیدا شدن راهحلهای بهتر میشود.
جمعبندی
تاکتیکهایی که در این مقاله توضیح دادیم برای کمک به تیم شما طراحی شدهاند تا انرژی لازم برای ایجاد چیزی جدید را احضار کنند. اگر کار روزانه شما از خلاقیت پشتیبانی نمیکند، جاهطلبیهای بزرگتر شما همچنان متوقف خواهند شد. باید با در نظر گرفتن اثربخشی، جهان را برای افکار جدید و غنی باز نگه دارید و تیم خود را به سمت رسیدن به راه حلهای تازه سوق دهید؛ آن وقت است که نوآوری به نفع شما تغییر خواهد کرد.