اصلا دوستی چی هست؟
وقتی به دوستیهای باارزشی که در طول زندگی داشتهاید میاندیشید کدام یک از رابطههایتان اول به ذهنتان میرسد؟ بهترین دوستتان از دوران کودکی که سالهاست او را ندیدهاید، ولی زمانیکه اسمش را میشنوید، برایتان یادآور خاطرههایی بسیار مشخص از احساس خوشایندی است که با هم داشتهاید؟ یا جمع افرادی که فارغ از اینکه چه اتفاقی میافتد، هوایتان را دارند؟ شاید هم یاد همکارانتان بیفتید که ساعات زیادی از روزتان را درکنار آن میگذرانید؟ حتی شاید دوست برای شما همان خانم همسایه باشد که وقتی در برگشت به منزل او را میبینید، میتوانید دقایق طولانی دربارهی روزی که گذراندهاید با او حرف بزنید؟ هر تعریفی که داشته باشید، مهم این است که یادتان باشد «دل بی دوست دلی غمگین است!»
«دوستی» رابطهی محبت متقابل بین افراد است و میتوان از جمله ویژگیهای بارز دوست به مورد اعتماد و مهربان بودن او اشاره کرد. بهعبارتی دوستی را میتوان به علاقه به پیشرفت و تکامل «دیگری» تعبیر کرد که نوعی رابطهی مثبت، متقابل و اجتماعی است.
در این مقاله میخواهیم دنیای چندوجهی دوستی را از طریق یک لنز آماری بررسی کنیم. از تاثیرات تنهایی بر میزان مرگومیر تا مزایای ارتباطات اجتماعی قوی بر سلامتی که آمار قابلتوجهی از اهمیت دوستی در زندگی را نشان میدهد. به ما بپیوندید تا به آماری نگاه بیندازیم که قدرت دوستی را در سلامت، شادی و کیفیت کلی زندگی ما نشان میدهد:
• افرادی که دارای شبکههای دوستی قوی هستند. 50درصد بیشتر عمر میکنند. بزرگسالانی هم که در محل کار دوست صمیمی دارند، 7 برابر بیشتر احتمال دارد که از شغلشان راضی باشند.
• ۷۵ درصد مردم میگویند که چند دوست صمیمی از دوران کودکی دارند. اما طبق تحقیقی که در سال ۲۰۱۵ در مجله Psychology and Aging منتشرشده است، کمیت و کیفیت در روابط دوستانه اهمیت دارد. پژوهشگران دریافتند که در سن ۲۰ سالگی از نظر کمی تعداد دوستان بیشتر، ولی سطح کیفی روابط پایین است و برعکس در سن ۳۰ سالگی سطح کیفی دوستی افزایش یافته و تعداد دوستان کمتر میشود. ضمن اینکه ۴۵ درصد از بزرگسالان اذعان میکنند که در پیداکردن دوستان جدید مشکل دارند.
• مردم برای بازگوکردن مسائل شخصیشان بیشتر به دوستانشان اعتماد میکنند تا به خانواده. شاید بههمین دلیل باشد که معمولا دوستان از وضع زندگی و رازهای ما بیشتر آگاهی دارند تا مثلا والدین یا خواهر و برادر ما.
• هر چند که طبق آمار حدود 60 درصد از بزرگسالان بر سر اختلافات سیاسی یا اجتماعی ممکن است با دوست صمیمیشان مشاجره داشته باشند، اما عموما این مشاجرات خللی را در رابطهی آنها وارد نمیکند. در ضمن، شرکت در فعالیتهای اجتماعی و صحبت کردن دربارهی جامعه، اقتصاد و ... با یک دوست میتواند علائم اضطراب را کاهش دهد.
• دوستی میتواند احساس تعلق و پایبندی به اهداف را در شما افزایش دهد. بهطور کلی بودن در یکشبکهی حمایتی از دوستان تا حدود 40درصد کمک میکند که افراد در روابط اجتماعیشان موفقتر عمل کنند.
• دوستیهای صمیمی احتمال زوال عقل را در افراد مسن تا 36 درصد کاهش میدهد. همچنین حفظ روابط دوستانهی نزدیک میتواند خطر ابتلا به بیماریهای مزمن را هم کاهش دهد.
• روابط دوستانه با فعالیتها و علایق مشترک تقویت میشود و به بلوغ میرسد. هر چند که اختلاف نظر با دوست صمیمی نمیتواند پایههای این رابطهی دوستانه را متزلزل کند.
• دوستیهای مجازی، اگرچه گاهی معنادار هستند و ممکن است به دوستیها واقعی پرباری هم بدل شوند، اما احتمالا عمق کمتری از رودررو دارند.
• نوجوانانی که یک یا دو دوست صمیمی و نزدیک دارند 50درصد کمتر در بزرگسالی دچار افسردگی میشوند.
• دوستیهایی که قبل از 30 سالگی ایجاد شدهاند، در طول زمان پایدارتر میشوند.
• ارسطو (۳۸۴-۳۲۲ قبل از میلاد)، فیلسوف نامدار یونان باستان، استدلال میکرد که برای داشتن یک زندگی خوب به دوستان نیاز داریم. وقتی زندگی سخت میشود آنها به ما کمک میکنند و وقتی زندگی خوب است در شادی ما شریک میشوند.
آمار ارائهشده تنها گوشه ای از تأثیر عمیقی را که دوستیها بر جنبههای مختلف زندگی ما میگذارد، نشان میدهد. کیفیت دوستیهای ما، از کاهش خطر مرگ زودهنگام و افزایش رضایت از زندگی گرفته تا بهبود سلامت روان و عملکرد تحصیلی، نقشی اساسی را در تندرستی کلی ما ایفا میکند.
این یافتههای علمی بر اهمیت پرورش و اهمیت دادن به دوستیهایمان تأکید میکنند، زیرا این نوع روابط دوستانه، نهتنها شادی و حمایت را در زندگی ما به ارمغان میآورند، بلکه به طول عمر و افزایش حس خوب ما نیز کمک میکنند. بنابراین، بیایید دوستیهای پایدارمان را در اولویت قرار دهیم، زیرا آنها رکن اساسی یک زندگی رضایتبخش و دلگرمکننده هستند.