بیحوصله اما باهوش!
یک چالش هفت روزه: ببینید آیا فضای کافی به زندگی خود دادهاید یا نه!
روز اول:
حواستان به خودتان باشد. عادتهای دیجیتال خود را چک کنید؛ احتمالا از کشف خود شگفتزده خواهید شد. مهم این است که به دقت مشخص کنید چند وقت یکبار به سراغ گوشی خود میروید. چه چیزهایی را در گوشی خود چک میکنید: ایمیل، فضای مجازی، تماسهای پاسخدادهنشده یا وضعیت آب و هوا؟ آیا با گوشی خود مطالعه میکنید؟ چه چیزهایی میخوانید: ایمیلهای طولانی یا هشتگهای اینستاگرام؟ چه زمانی گوشی را کنار میگذارید؟ یا همیشه گوشی دستتان است؟ فقط در تنهایی سراغ گوشی خود میروید یا در جلسات یا قرار ملاقات خود با یک نفر دیگر هم گوشیبهدست هستید؟
روز دوم:
هنگام حرکت، وسایل الکترونیکی را از دسترس خود دور نگاه دارید. وقتی در حال رفتوآمد هستید، گوشی را جلوی چشمتان نگذارید؛ مثلا موقع پیادهروی پیامک بازی نکنید. سوار اتوبوس شدن یا قدمزدن بهمعنای هیچ کاری انجامندادن و بیکاربودن نیست. ما اغلب چنین لحظاتی را غیرسودمند و بدونکارآیی میشماریم و اگر کار خاصی انجام ندهیم و ایمیل چک نکنیم، سردرگم میشویم؛ اما اینها اوقات ایدهآلی برای سیالسازی ذهن و رویاپردازی هستند.
روز سوم؛ روز بدون عکس:
هیچ عکسی از غذا، فرزندان و... نگیرید. این روز را کاملا بدون عکس سپری کنید و دنیا را از دریچه چشمان خودتان ببینید، نه مانیتور. البته که برای اهالی اینستاگرام روز سختی خواهد بود!
روز چهارم:
یکی از اپلیکیشنهایی را که فکر میکنید بدون آن نمیتوانید زندگی کنید، از روی گوشی خود پاک کنید. نگران نباشید؛ زنده خواهید ماند! از خودتان بپرسید آیا این محصول در خدمت من است یا دارد به من آسیب میرساند؟ مثلا من وقتی این سوال را از خودم پرسیدم، دو بازی را که شبها مرا تا دیروقت در رختخواب بیدار نگه میداشتند، پاک کردم. اگر من توانسته ام، شما هم میتوانید!
روز پنجم:
به خودتان مرخصی سوری بدهید. در اداره حضور دارید، اما درواقع دردسترس نیستید. مشخص کنید چقدر زمان نیاز دارید: یک بعدازظهر؟ یک ساعت؟ بیست دقیقه؟ به خودتان بستگی دارد. اگر امکان ندارد که رئیس اجازه بدهد بیست دقیقه یا یک ساعت از اداره خارج شوید، زمانی را برای امشب کنار بگذارید. مهم این است که یک زمان مشخص را تعیین کنید و به آن پایبند باشید.
روز ششم:
مراقب چیزهای دیگر باشید و از هنر توجهکردن استفاده کنید. به یک مکان عمومی بروید و مدتی آنجا بمانید. این مکان عمومی میتواند پارک، بازار، پمپ بنزین، کافیشاپ یا راهروی اداره و مدرسه باشد. به محض اینکه به آنجا رسیدید، معاشرت کنید. مردم و پرندگان و هر چیزی را که کشف میکنید، تماشا کنید. اگر برای یکجاایستادن و تماشای دیگران معذب هستید، این کار را همزمان با پیادهروی انجام دهید. تنها به همان اندازهای که سرتان توی گوشی بوده است، دیگران را تماشا کنید.
روز هفتم؛ چالش بیحوصلگی و هوش:
از نیروی بیحوصلگی خود برای تعیین هدف و معنادادن به زندگیتان استفاده کنید.
قدم اول: جنبهای از زندگی خود را که در آن سردرگم شدهاید، از آن گریختهاید یا حتی از فکرکردن به آن وحشت دارید، شناسایی کنید.
قدم دوم: روزی سی دقیقه وقت کنار بگذارید و سعی کنید هیچ چیزی حواستان را پرت نکند. از تلفن همراه، تبلت، لپتاپ و هر وسیله دیجیتال دیگری فاصله بگیرید. یک قابلمه بزرگ پر از آب را روی اجاق بگذارید و جوشآمدن آب را تماشا کنید یا روی یک تکه کاغذ کوچک، آنقدر اعداد صفر و یک را بنویسید تا کل صفحه پر شود.
قدم سوم: بلافاصله بعد از قدم دوم که ذهنتان از بیحوصلگی کرخت و بیحس شده است، روی یک قلم و کاغذ هر راهحلی را که برای مشکل قدم اول به ذهنتان میرسد، بنویسید. اگر بصری هستید، راهحل را نقاشی کنید و اگر اهل لیست نوشتن هستید، یک فهرست درست کنید. مهم این است که به ایدههای نو برسید و آنها را روی کاغذ بیاورید.