درجه بندی روابط
دوری از افراطگرایی در روابط
یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار در رسیدن به ارتباطات موثر و مفید، این است که همه روابط را یکسان و شبیه بههم نپنداریم. این غلط است اگر تصور کنیم که ارتباط ما با فرزندمان، پدرمان، همکارمان و یا اقواممان از یک جنس و با یک سبک هستند. بعضی افراد، که تعدادشان هم در اطراف ما کم نیست، چنین تفکری دارند. تصور میکنند رابطهای خوب و احسن است که تمامی پارامترهای یک ارتباط کامل را داشته باشد، درحالیکه قرار نیست در همه روابط ما، همه عناصر حاضر باشند. برخی افراد میخواهند همهچیز را در همه روابط پیدا کنند و از تمام رابطههای خود، حداعلای ارتباط را انتظار دارند.
انتظارات نابجا در روابط
بههمیندلیل برای خود استدلال میکنند که اگر من نمیتوانم با فردی ارتباط قلبی داشته باشم یا عمیقا دوستش داشته باشم، باید ارتباطم را با او قطع کنم و دیگر به خانهاش هم نروم. اینگونه افراد در روابط خود به ایدهآلزدگی میرسند. از همه، انتظار همهچیز را دارند و درنتیجه به روابط خود دیدگاه صفر و یکی پیدا میکنند. درصورتیکه این دیدگاه صحیح نیست! توجه داشته باشیم که روابط انسانی دارای سطحبندی هستند. ما ممکن است در محل کارمان با همکار خود، رابطه کاری و درحدضرورت داشته باشیم و با والدین و اقواممان، ارتباطی عمیق، عاطفی و خانوادگی. حتی گاهی اتفاق میافتد که با فردی از خانواده خود یا همسرمان، ارتباطی شبیه به یک رابطه کاری داشته باشیم. شاید آن فرد را عمیقا دوست نداریم و از شخصیتش هم خوشمان نمیآید، اما بهدلیل ضرورتهای خانوادگی و اجتماعی مجبوریم که ارتباطمان را حفظ کنیم؛ مثلا ماهی یکبار او را ببینیم، احترامش را نگه داریم و به نیکی با وی ارتباط برقرار کنیم.
درجه بندی روابط
متاسفانه برخی از افراد خیال میکنند که این اتفاق، بد و نامبارک است و مثلا اگر من با یکی از اقوام همسرم، دوست صمیمی نیستیم، پس ارتباط ما بهدرد نمیخورد و یا باید ارتباطم را با او قطع کنم، درحالیکه خیر! بسیار هم عادی و طبیعی است که ما با همه به یک سطح ارتباط نداشته باشیم.
بیشازحد بهادادن به جنبه عاطفی یک ارتباط در خانمها خیلی بیشتر از آقایان دیده میشود. این نگاه باعث میشود که ارتباطات ما محدود شود و از آن تعداد محدود هم، لذت کافی نبریم؛ اما پایینآوردن سطح توقع از ارتباطات، باعث میشود روابط ما بهمرور زمان هم بهتر شود.